13 Οκτωβρίου 2007

Ελλειπτική τροχιά



Κάτω από τη μύτη σου βρίσκεται, γαμώτο!
Πως δεν το βλέπεις..;

Αυτό το περιορισμένο πεδίο όρασης...φοβάμαι έχει αρχίσει να σου γίνεται συνήθεια.
Μα άλλο τρόπο εγώ δεν έχω.
Η φαντασία κι οι δυνάμεις λύγισαν.
Η αναμαλλιασμένη σκέψη μου κι η ξεφτισμένη λογική μου γίνονται αλυσίδες και σφίγγουν τα χέρια μου ώσπου να τα λιώσουν εντελώς.

Κι ύστερα οι λέξεις φυλακίζονται και υψώνονται εις τον κύβο, διογκωμένες από την αχρηστία.


Πόσες ανολοκλήρωτες παρτίδες!




Αν έπαυες, τουλάχιστον, να χρησιμοποιείς την πίσω πόρτα;

7 σχόλια:

tanguera είπε...

Γράφεις πολύ όμορφα...
Θα τα λέμε.
Καλησπέρα.

Nefelia είπε...

Να'σαι καλά..(θα έγραφα και κάτι ακόμη, αλλά αποφάσισα να το αφήσω για κάποια άλλη στιγμή..)
Καλησπέρα σου.

Αιολος είπε...

Η πίσω πόρτα φτιάχτηκε για να φέυγουν οι πικραμένοι.

Θα τα λέμε κι εμείς. Τώρα που έκανες την γκάφα και μου φανερώθηκες.

Φιλιά.

Ανώνυμος είπε...

Γιατί είναι όμως ανοιχτή η πίσω πόρτα; Πέτα το χερούλι...
Gena

Nefelia είπε...

Ίσως συχνά αυτή η μπροστινή δεν αρκεί.
Λύση εναλλακτική για του δειλούς(;) η πίσω πόρτα.

Να τους αφήσω απ'έξω?Ή μήπως να τους κλειδώσω μέσα?

Ανώνυμος είπε...

Δύσκολη ερώτηση... Ανταπαντώ με ερώτηση: Αγαπάς τους δειλούς σου (;) ή απλώς τους θέλεις σαν περαστικές νότες να μπαίνοβγαίνουν από την πίσω πόρτα;

Nefelia είπε...

Αγαπώ.Μονάχα αγαπώ.
Χωρίς να λογαριάζω συγκεκριμένα αντικείμενα ή και επιθετικούς προσδιορισμούς δίπλα στο ρήμα.
Μικρή η σημασία του "δειλός" όταν κάποιοι "επελέγησαν" ήδη σύμφωνα με άλλα κριτήρια.
Γι' αυτό και τους θέλω ως έχουν κι όπως είναι δυνατόν μέχρι να κουραστώ (να αγαπώ).