Οι μέρες είναι μετρημένες. Όλες οι μέρες. Μετρήσιμες και μετρημένες. Φτάνεις μέχρι το δέκα, το σημειώνεις και μετά ξαναρχίζεις από το 0. Στο τέλος προσθέτεις τις δεκάδες. Πάντως σίγουρα είναι μετρημένες. Όχι επειδή τις μέτρησα. Κάθε μία που περνάει μου αφήνει σημάδι στην παλάμη. Πονάει, γιατί πονάει; Δεν συνήθισα ακόμη, αυτό φταίει. Άλλοι, σου λέει, χρόνια ολόκληρα και δεν το χωνεύουν ποτέ - αυτό τώρα μου ήρθε αλλά μπορώ να το πω πολλές φορές για να ανακουφιστώ, πως τάχα βράζουμε όλοι στο ίδιο καζάνι. Ναι, βράζουμε αλλά αν δεν βράζουμε συγχρόνως, τι να το κάνω; Να μου διηγηθείς "πώς ήταν τότε που..";
Σ υ γ χ ρ ό ν ω ς. Στο εκεί ή στο εδώ. Στο κάπου, ας πούμε. Μόνο να συμπίπτουμε στους δείκτες.
Άρα, όταν εγώ είμαι 23:53...εσύ πόσο είσαι;
